Groeitabel week 5

Vandaag 14 mei is de vijfde week van het leven van de pups voorbij. Ze groeien voorspoedig en ontwikkelen zich heel goed. Hun gewichten schommelen nu rond de 2 kilo en dat is ongeveer acht keer het geboortegewicht. De pups krijgen vijf maaltijden per dag. Meestal, maar niet altijd, krijgen zij na de maaltijd nog een toetje van Bente.

Bij alle pups zijn (vlijmscherpe) hoektandjes doorgekomen en ook de andere tandjes en kiesjes beginnen door te komen. Hun bewegingen raken steeds beter gecoördineerd. De spelletjes met hun nestgenootjes en speelgoed worden complexer. Ook krijgen ze lichte voorkeuren met wie zij het liefst spelen al wordt niemand uitgesloten.

Alle pups zijn dol op aandacht en knuffels van mensen en ze staan regelmatig te dringen bij de afzetting om opgetild te worden. Ook met elkaar zijn de pups lief, speels en sociaal. Over het geheel genomen zijn het erg ontspannen, rustige en gemoedelijke pups. Behalve tijdens spel vocaliseren zij zelden of nooit. De pups treden alle nieuwigheden waar zij dagelijks mee te maken krijgen zonder aarzeling of opwinding tegemoet.

Hieronder weer een verslag van de dagelijkse belevenissen van de pups.

Op naar week zes!

Het hele gezin in diepe rust.

Colin heeft een heerlijk warm slaapplaatsje gevonden.

Eten en slapen vult een groot gedeelte van een dag uit het leven van de pups.

Ga je met me spelen Caitlin? Ja hoor Ceejay!

Cooper is moe gespeeld.

Carmel en Coosje spelen in de mand.

Bente houdt de wacht in de tuin.

Elena doet een dutje.

Een impressie van het dagelijks weegritueel: Cooper, Coosje, Charlie, Colin, Ceejay, Caitlin, Carmel en Curtis

De mensen die in aanmerking komen voor een pup hebben een shirt meegebracht dat zij 24 uur op de huid hebben gedragen. Deze acht shirts leggen wij regelmatig bij de slapende pups. We hopen dat het hun aanstaande verhuizing zal vergemakkelijken.

Alle pups zijn vandaag even op de trimtafel geweest. Ik had mijn camera speciaal ingesteld voor close-up foto's. Dat bleek een slecht idee, bijna alle foto's zijn bewogen. Slechts drie foto's zijn gelukt: 1. Caitlin, 2. Coosje, 3. Curtis (kwispelend!) met speeltje.

Af en toe worden we beloond voor ons vele poetswerk. Nu kon ik deze foto maken waarbij Carmel op zijn rug ligt en wordt weerspiegeld in de geboende werpkist.

We hebben een stuk van een oude doos in de werpkist gelegd als speelgoed. Coosje vindt het als eerste en gaat het meteen verkennen. Daarna gaat ze een dutje doen.

Vandaag waren de pups de sterren in een Skype gesprek met vrienden.

Verder hebben zij voor het eerst een paar uur een halsbandje om gehad. Het om- en afdoen en het dragen gaan wij iedere dag even oefenen. Zij zullen altijd dezelfde kleur dragen. Het schema is als volgt:

Cooper  :  Bruin

Coosje  :  Rood

Charlie  :  Donkerblauw

Colin     :  Geel

Ceejay  :  Groen

Caitlin   :  Oranje

Carmel  :  Lichtblauw

Curtis    :  Paars

Verder hebben de pups nog bezoek gehad en zijn uitgebreid geknuffeld. Hieronder liggen Carmel en Caitlin ongegeneerd te genieten van hun knuffels.

Vandaag zijn de pups allemaal weer even op tafel geweest. Eerst geknuffeld op mijn arm en daarna heb ik de vacht op hun rug gekamd terwijl ze op mijn arm zaten. Ze vonden het allemaal fijn en zodra ze zich goed ontspanden heb ik ze even op tafel gezet om de rest van de vacht te kammen. Aansluitend weer wat haar weggeknipt rond de anus en de geslachtsdelen voor de hygiene. Daarna nog een kort spelletje met een fleece-vlecht en een fotootje en dan was deze oefening weer voorbij. Hieronder achtereenvolgens Cooper, Coosje, Charlie, Colin, Ceejay, Caitlin, Carmel en Curtis. Curtis hielp actief mee door een velletje WC papier van de rol te scheuren. 

Verder is er veel gespeeld vandaag.

Bernard heeft het plankje voor de uitgang van het verblijf wat hoger opgehangen want de pups overwogen serieus om naar buiten te komen.

Hieronder Ceejay en Cooper

's Avonds mogen de pups om de beurt bij ons op schoot. Hieronder ligt Ceejay te genieten van een "tummy tickle" bij Bernard.

Een druk gevulde dag voor de pups vandaag. We hebben hun verblijf een flink stuk groter gemaakt en daar waren zij echt aan toe. Nu kunnen ze langere stukjes rennen en dat doen zij al heel goed. Er zijn o.a. een paar manden bijgekomen en een krukje. Dat is nu nog te hoog maar het zal niet lang duren voordat ze erop kunnen klauteren. Zonder aarzeling en vol vertrouwen genoten ze van de grotere ruimte.

De pups kregen bezoek en werden verwend met aandacht en knuffels. Ook de volwassen honden werden verwend met een heuse zelfgemaakte snuffelmat in prachtige kleuren. Hun dag kon niet meer stuk!

De pups hebben ons vermaakt met hun spelletjes en fratsen. En ook als ze gewoon eten of slapen zijn ze heerlijk om naar te kijken.

Vanmiddag hebben de pups vuurwerkgeluiden-training gekregen. Afgespeeld op de computer terwijl ze bezig waren met eten en spelen. Er werd door geen enkele pup gereageerd op de geluiden.

Na het eten en het spelen hebben de pups hun halsbandjes weer om gekregen en zijn ze gaan slapen. Zodra ze sliepen heb ik de shirts van hun toekomstige mensen bij ze gelegd. Het werd een heel bont geheel! Echter, zodra de pups hoorden dat mama Bente thuis kwam van haar wandeling was het weer gedaan met de rust en het wennen aan de mensengeurtjes.

Elke dag veranderen we het verblijf hier en daar zodat het niet te saai en voorspelbaar wordt voor de pups. Vandaag hebben we een bench neergezet in het verblijf.

De pups waren nog niet eerder in een bench geweest maar het beviel meteen goed en ze hebben er allemaal ondertussen een dutje in gedaan. Hieronder Cooper en Coosje.

Later lagen er zelfs zes in de bench. Caitlin en Ceejay hadden al een ander slaapplaatsje gevonden maar ze zouden er met een beetje goede wil nog wel bijpassen.

Cooper en Curtis hebben ontdekt dat zij best samen in het allerkleinste mandje passen. Curtis moet dan wel rechtop blijven zitten anders past het niet meer.

De pups hebben alweer bezoek gekregen van mijn moeder en mijn zus. Ze hebben allemaal genoten. Van boven naar onder, Caitlin, Carmel en Colin. Ook Bente stond erop om met haar grote lijf op schoot te kruipen bij mijn moeder die ze al ruim zeven weken niet meer had gezien.